De wet geeft een zorgverlener slechts de mogelijkheid om een behandelingsovereenkomst op te zeggen, als er sprake is van ‘gewichtige redenen’. Dit begrip is in de wet verder niet gedefinieerd. Per concreet geval zal gekeken moeten worden naar de omstandigheden die ertoe leiden dat de zorgverlener de behandelingsovereenkomst wil beëindigen. De toelichting op de wet geeft als voorbeeld de omstandigheid dat de zorgverlener persoonlijke gevoelens heeft gekregen voor de patiënt en deze gevoelens een goede hulpverlening belemmert. Van een gewichtige reden kan ook sprake zijn als de patiënt naar een ver van de praktijk van de huisarts gelegen woning verhuist, waardoor de huisarts niet meer in staat zal zijn om in voorkomende gevallen tijdig de van hem gevraagde zorg te verlenen. Andere voorbeelden die worden genoemd zijn de beëindiging van de praktijk door de zorgverlener of verstoring van de vertrouwensband als gevolg van ernstige meningsverschillen over de behandeling. De KNMG heeft een uitgebreide richtlijn opgesteld over het niet-aangaan of beëindigen van de geneeskundige behandelingsovereenkomst, waarbij diverse casuïstiek aan bod komt en de in acht te nemen zorgvuldigheidseisen.

Het frequent weigeren van het betalen van de nota, kan een gegronde reden zijn voor eenzijdige beëindiging door de arts. Een enkele weigering is echter onvoldoende. De arts dient de patiënt herhaaldelijk te hebben gewezen op de openstaande nota. Uit tuchtrechtspraak blijkt dat de zorgverlener de patiënt ook moet informeren over de consequentie dat bij weigering van betaling van de nota de behandelingsovereenkomst zal worden beëindigd.  

Gelet op het zwaarwegende belang van de gezondheid van de patiënt, moet de zorgverlener medisch noodzakelijke hulp voortzetten of voor adequate vervanging zorgen totdat de patiënt een nieuwe arts heeft gevonden.

Heeft u vragen over de behandelingsovereenkomst of op het gebied van het gezondheidsrecht? Neemt u dan contact op met mr. Tessa Vollbehr.