Op 25 juni 2018 sluiten een energieleveranciersbedrijf en een voetbalclub een hoofdsponsorovereenkomst. Uit hoofde van deze overeenkomst dient de energieleverancier de voetbalclub in termijnen een sponsorbedrag van € 505.000,- te betalen. In september van 2018 wordt een factuur gestuurd voor de eerste termijnbetaling, die niet voldaan wordt.

Op 11 oktober 2018 wordt de energieleverancier in staat van surseance verklaard, waarna op 22 oktober het faillissement volgt. De voetbalclub start vervolgens een procedure tegen de bestuurder van de energieleverancier. Zij is van mening dat de bestuurder onrechtmatig heeft gehandeld omdat hij de sponsorovereenkomst is aangegaan terwijl hij wist of moest weten dat de energieleverancier haar verplichtingen niet zou nakomen en geen verhaal zou bieden. De voetbalclub stelt in dit kader onder andere dat voorzienbaar was dat stijgende inkoopprijzen van energie tot nog grotere verliezen zouden leiden en dat de energieleverancier bovendien al een grote belastingschuld boven het hoofd hing.

De rechtbank gaat niet mee in het betoog van de voetbalclub dat sprake was van een uitzichtloze situatie. Hoewel de financiële situatie van de energieleverancier door een hoge fiscale schuld en door structurele verliezen niet rooskleurig was, hoefde de bestuurder op het moment van contractsluiting niet te weten dat de verplichtingen uit de sponsorovereenkomst niet zouden kunnen worden nagekomen. De bestuurder kan daarom geen ernstig verwijt gemaakt worden en is niet persoonlijk aansprakelijk.

Wilt u de uitspraak zelf lezen? Dat kan hier.