Een voorbeeld is het Weens Koopverdrag, dat centraal staat in de uitspraak van deze week. Het Weens Koopverdrag is in principe automatisch van toepassing op internationale koopovereenkomsten tussen zakelijke partijen als die partijen zijn gevestigd in staten die bij het verdrag zijn aangesloten. Diverse bepalingen in het verdrag wijken af van het Nederlandse recht.

In deze zaak ging het om de verkoop van vruchtenconcentraten. De koper liet een deel van de facturen onbetaald omdat er te weinig aardbeienconcentraat zou zijn geleverd en het geleverde zwarte bessenconcentraat een te lichte kleur zou hebben. Omdat sprake is van een koopovereenkomst tussen een Spaanse en een Nederlandse partij, beoordeelt de rechter het geschil mede aan de hand van het Weens Koopverdrag. Onder andere komt aan de orde of er sprake is van een wezenlijke tekortkoming van de verkoper. Een definitief oordeel daarover geeft de rechter nog niet, er is eerst nadere bewijslevering nodig.

Het is mogelijk om de toepasselijkheid van het Weens Koopverdrag uit te sluiten en dit gebeurt ook vaak in algemene voorwaarden. Voor een partij die veel in het buitenland verkoopt kan het lonen om het verdrag (gedeeltelijk) van toepassing te laten. Het verdrag wordt gezien als relatief gunstig voor de verkopende partij en een aantal bepalingen kan voordeliger  uitpakken dan wanneer het Nederlandse recht wordt toegepast. Zo kan een koper de overeenkomst pas ontbinden bij een wezenlijke tekortkoming, terwijl dit in het Nederlandse recht in principe bij iedere tekortkoming kan. Voor de verkoper in deze zaak kan de toepasselijkheid van het verdrag dus maar zo het verschil uitmaken.

Wilt u de uitspraak zelf lezen? Dat kan hier.