Om een beding te schorsen, zal de rechter de belangen van de werknemer bij schorsing van het beding moeten afwegen tegen de belangen van de werkgever bij instandhouding ervan. In deze zaak ging het om een werknemer die bij een ander bedrijf in dienst wilde treden, maar waarbij zijn concurrentie- en relatiebeding dit verhinderden. De werknemer vorderde daarom in kort geding dat de bedingen werden geschorst. De voorzieningenrechter wees de vordering van de werknemer toe en schorste het concurrentiebeding. De (oud-)werkgever is het hier niet mee eens en is hiertegen in hoger beroep gegaan.

In hoger beroep betoogt de werkgever dat het concurrentie- en relatiebeding ten onrechte zijn geschorst. Volgens de werkgever heeft de voorzieningenrechter het begrip ‘bedrijfsdebiet’ te eng uitgelegd, door deze te beperken tot het beschermen van bedrijfsgeheim en andere concurrentiegevoelige informatie. Volgens de werkgever moet dit ruimer worden opgevat zodat ook haar concurrentiepositie en specifieke marktpositie door het beding worden beschermd. Het hof oordeelt dat de werkgever hiermee in feite het concurrentie- en relatiebeding gebruikt om werknemers aan zich te binden. Daarvoor zijn deze niet bedoeld. De enkele omstandigheid dat een werknemer vertrekt naar een concurrent, betekent nog niet dat een werkgever (rechtstreeks) in zijn debiet wordt aangetast. In dit geval is niet aannemelijk geworden dat de werknemer specifieke kennis heeft opgedaan of over vertrouwelijke informatie beschikt waarmee bij de werkgever in haar bedrijfsdebiet zou kunnen schaden. Ook het hof oordeelt dat het belang van de werknemer bij schorsing van het beding zwaarwegender is dan het belang van de werkgever bij handhaving daarvan.

Een juiste formulering van een concurrentie- en relatiebeding is het halve werk. Onze advocaten kunnen u hiermee helpen. Hetzelfde geldt natuurlijk als uw (oud-)werknemer in strijd met het concurrentie- of relatiebeding handelt. De uitspraak zelf kunt u hier lezen.